بررسی میزان دوز اشعه در اطراف بیماران بعد از انجام اسکن پرفیوژن میوکارد و عوامل مرتبط با آن

در این مطالعه اشعه ساطع شده از بیماران بعد از انجام اسکن پرفیوژن میوکارد و ترک بخش پزشکی هسته ای اندازه گیری شد تا مشخص شود کارکنان بیمارستان و همراهان بیمار که در مجاورت بیمار قرار می گیرند چه، مقدار اشعه دریافت می کنند. همچنین ارتباط بین میزان دز اشعه با سن، جنس و شاخص توده بدنی ارزیابی شد.

شصت بیمار (41 زن و 19 مرد) بعد از انجام اسکن پرفیوژن میوکارد با Tc-sestamibi99m با اکتیویته 185±925 مگابکرل به طور اتفاقی انتخاب شدند. میزان تابش در فواصل 0/25، 1 و 2 متر از بیماران توسط یک سرویمتر در زمان ترک بخش پزشکی هسته ایی و 12 و 24 ساعت بعد از ترک بخش اندازه گیری شد. داده ها توسط آزمون T-test، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس تحلیل شدند.

میانگین میزان دوز معادل بر حسب میکروسیورت بر ساعت در فاصله 0/25، 1 و 2 متر به ترتیب 1/ 24 ± 120/6، 3/8 ±  19/4و 1/3 ±  8/3 در هنگام ترک بخش،8/7 ±29/1،  1/2± 5/3، 0/8 ± 2/1بعد از 12 ساعت و1/5 ± 4/3، 0/6± 0/8و 0/1± 0/3 بعد از 24 ساعت بود. جنس و سن بیمار با میزان تابش مرتبط نبودند ؛ اما میزان دوز معادل بعد از 24 ساعت با شاخص توده بدن بیمار رابطه معکوس داشت (0/05> P).

اگر مردم در فاصله حداقل یک متری یا در حد چند دقیقه در مجاورت این بیماران قرار بگیرند؛ اشعه نسبتا «کمی دریافت می کنند. بعد از 24 ساعت، میزان دوز تابش در اطراف بیمار با شاخص توده بدن بیمار رابطه معکوس دارد.