اثرگذاری منظرروستایی بر کیفیت محیطی و توسعه گردشگری روستایی (مطالعه موردی: دهستان برغان، شهرستان ساوجبلاغ)

ارتقاء کیفیت محیط روستایی و بهبود سیما و منظر روستایی نقش بسزایی در توسعه روستایی و تبدیل شدن این نواحی به مقاصد گردشگری دارد. هدف این مقاله تدوین شاخص های دستیابی به ارتقاء کیفیت محیط و توسعه گردشگری روستا با بهره گیری از منظر روستایی و در ادامه ارایه پیشنهاداتی برای روستاهای دهستان برغان است.

این مقاله در دسته پژوهش های کاربردی و توسعه ای قرار دارد و از موضع فرآیند اجراء پژوهشی کمی و کیفی است. در بخش مورد پژوهی از مشاهدات میدانی، مصاحبه با مسیولان و معتمدین روستاها و همچنین پر کردن پرسشنامه از ساکنان و گردشگران روستاها بهره برده شد و مجموعا 350 پرسشنامه در محیط نرم افزار SPSS[1] مورد تحلیل عامل اکتشافی (F. A) و تحلیل رگرسیونی قرار گرفت.

طبق بررسی های حاصل از تحلیل های کارشناسانه و تحلیل های آماری صورت گرفته شش عامل اقتصاد روستایی، ایمنی، وضعیت کالبدی محیط روستایی، منظر طبیعی و مذهبی، خدمات تفریحی-گردشگری، تبلیغات و برگزاری آیین های سنتی و مذهبی روستا و کالبد اصیل و بومی به عنوان عوامل معرف منظر روستایی تاثیرگذار بر جذب گردشگر هستند.

تقویت مشاغل مرتبط با حوزه گردشگری، بهبود وضعیت پاکیزگی محیط دهستان برغان، ارتقاء شرایط دسترسی های داخل روستا، استفاده هر چه بیشتر از مصالح بومی، سنتی و عناصر هویتی در ساخت و ساز ها می تواند موجب بهتر شدن وضعیت منظر روستایی و در نهایت بهبود کیفیت محیط و جذب گردشگر به این دهستان شد.