خودارزشیابی دانشجویان سال آخر رشته پزشکی یک دانشگاه منتخب در شهر تهران در زمینه حداقل توانمندی های پزشکی عمومی

مطالعات مختلف نشان می دهد که آموزش پزشکی کنونی پاسخگوی نیاز دانشجویانی که قرار است پزشک شوند، نیست. هدف از انجام مطالعه حاضر خودارزشیابی دانشجویان سال آخر رشته پزشکی یک دانشگاه علوم پزشکی منتخب در شهر تهران بود.

مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیل از نوع مقطعی بود که در سال 1398 بر روی 80 نفر از کارورزان پزشکی یک دانشگاه علوم پزشکی منتخب به انجام رسید. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد خودارزیابی کارورزان و پزشکان خانواده در زمینه حداقل توانمندی های پزشک عمومی بود.

در این مطالعه میانگین سنی دانشجویان 82/1 ± 26 بود. میانگین بالاترین نمره کارورزان مربوط به گویه مهارت بالینی ارتباطی برابر با 64/0 ± 55/3 بود در حالی که گویه اقدامات عملی کمترین نمره را کسب کرد.

دانشجویان و کارورزان پزشکی نیازمند برنامه ریزی گسترده برای افزایش مهارت بالینی و غیربالینی هستند تا با استفاده از افزایش مهارت ها در حیطه های مختلف پزشکی، پزشکانی با توانایی بالا در تمام حیطه ها و بر طبق اصول، پزشکانی پنج ستاره تربیت شوند.