افزایش ترکیبات آنتی اکسیدانی و حفظ کیفیت ظاهری میوه گیلاس در زمان پس از برداشت تحت تاثیر اسانس مرزنجوش

گیلاس از جمله میوه هایی است که بدلیل فسادپذیری بالا متحمل ضایعات فیزیولوژیکی پس از برداشت می شود. باتوجه به اثبات فعالیت ضد قارچی اسانس های گیاهی، استفاده از آن ها به عنوان یک ایده طبیعی در جهت کاهش ضایعات پس از برداشت، افزایش ماندگاری و تضمین سلامت مصرف کنندگان محصولات باغبانی مطرح می باشد. در تحقیق حاضر، تاثیر غلظت های مختلف اسانس مرزنجوش (صفر، 250، 500، 750 و 1000 میکرولیتر در لیتر) و زمان انبارداری (روز 15ام و 30ام) بر واکنش های بیوشیمیایی میوه گیلاس شامل فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، محتوای آنتوسیانین کل، میزان اسید آسکوربیک، رنگ بافت، فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز، پوسیدگی و قهوه ای شدن دم میوه با سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. میوه های تیمار شده به مدت 30 روز در دمای 1±0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 95-90 درصد به سردخانه منتقل شدند. اندازه گیری کیفی میوه ها طی سه دوره زمانی قبل از نگهداری، روز 15ام و روز 30ام نگهداری انجام گرفت. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان داد که اسانس مرزنجوش به طور معنی داری فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، محتوای آنتوسیانین کل، میزان اسید آسکوربیک و تغییر رنگ را در سطح بالایی حفظ نمود. همچنین سرعت افزایش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز، تغییرپذیری رنگ بافت، پوسیدگی و قهوه ای شدن دم میوه گیلاس را کاهش داد. این موارد منجر گردید تا با کاربرد اسانس مرزنجوش شاهد ثبات بازارپسندی این میوه طی روزهای نگهداری باشیم. در نهایت مطابق یافته های پژوهش حاضر و با توجه به حفظ کیفیت و ماندگاری میوه های گیلاس تیمار شده نسبت به میوه های بدون تیمار، می توان به جای ترکیبات شیمیایی مضر، اسانس مرزنجوش را به عنوان افزودنی مجاز در زمان نگهداری میوه گیلاس توصیه نمود.