بررسی عملکرد فرایند فعالسازی پرسولفات توسط کربن فعال مغناطیسی درتجزیه بنزوتریازول در محلول آبی

اخیرا تلاش های قابل توجهی برای حذف آلاینده های نوظهور از منابع آبی انجام شده است. در این بین، بنزوتریازول به عنوان یک آلاینده نوظهور به طور گسترده در محیط های آبی شناسایی شده است که دارای اثرات بهداشتی و زیست محیطی مخربی می‎باشد به طوریکه روش های مختلفی به منظور حذف آن ها پیشنهاد شده است. در حال حاضر، استفاده از فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته به عنوان  یک روش کارآمد به منظور تخریب و معدنی سازی این آلاینده ها از محلول های آبی توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. لذا، در این پژوهش عملکرد فرآیند فعالسازی پرسولفات با استفاده از کاتالیست مغناطیسی اکسید آهن-کربن فعال حاصل از پوست نارگیل در حذف بنزوتریازول و همچنین تاثیر پارامتر های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است.

این پژوهش، مطالعه ای تجربی- آزمایشگاهی است. در این مطالعه تجربی تاثیر متغیر های مختلفی ازجمله pH محلول (2 تا 10)، دوز کاتالیست (1/0 تا 5/0 گرم بر لیتر)، غلظت پرسولفات و غلظت اولیه بنزوتریازول (10 تا 50 میلی گرم بر لیتر) مورد بررسی قرار گرفت. غلظت نهایی بنزوتریازول با استفاده از دستگاه اسپتکتروفتومتر اندازه گیری شد. همچنین خصوصیات کاتالیست سنتز شده با استفاده از آنالیز های مختلفی شامل BET، FESEM، XRD، EDX وVSM  مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج نشان داد که بیشترین کارایی  فرآیند در حذف بنزوتریازول در 6pH= ، دوز کاتالیست 5/0 گرم بر لیتر، غلظت بهینه پرسولفات 3 میلی مولار بود که بیش از 80 درصد بنزوتریازول در غلظت اولیه 10 میلی گرم بر لیتر حذف شد. از طرفی نتایج آنالیز ها نشان داد که کاتالیست مد نظر به درستی سنتز شده است و قابلیت استفاده مجدد در 5 سیکل متوالی را داشت.

بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، فرآیند تلفیقی مورد نظر می تواند کارایی قابل توجهی در حذف آلاینده های آلی داشته باشد.