بررسی فقهی حقوقی روش های پزشکی بازپروری مجرمان با تاکید بر حقوق ایران و انگلیس

پژوهش حاضر تلاش می کند روش های پزشکی بازپروری مجرمان را در دو نظام حقوقی ایران و انگلیس مورد بررسی و تحلیل قرار دهد تا از رهگذر این بررسی ها جایگاه و اهمیت به کارگیری این روش ها مبرهن و آشکار گردد.

این پژوهش با روش مطالعات کتابخانه ای و به شیوه توصیفی تحلیلی انجام شده است که با مراجعه به متون حقوقی، قوانین و مطالعه نظام های و روش های حاکم بر بازپروری پزشکی در دو کشور ایران و انگلیس اطلاعات لازم به دست آمده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

بازپروری پزشکی بزه کاران یا ترمیم ودرمان پزشکی مجرمان شامل آن دسته از تدابیر پزشکی و پیرا پزشکی نظام عدالت کیفری است که بدنبال بهبود وضعیت عصبی،  روانی و شخصیتی بزه کاران می باشند. به دیگر سخن،  این گونه بازپروری با استفاده از آموزه ها و ابزارهای روان شناسی،  روان پزشکی و غیره درصدد یاری رساندن به مجرمان در زمینه سازگاری عاطفی - روانی و ترمیم نظام شخصیتی و رفتاری است. بازپروری پزشکی بزه کاران در وهله اول نخست در قالب کیفر زندان و سپس در پرتو  مجازات های جامعه مدار مورد توجه سیاست گذاران جنایی بین المللی و ملی واقع شده است. پرسش اصلی فراروی پژوهش آن است که «روش های بازپروری پزشکی مجرمان در دو نظام حقوقی ایران و انگلیس چیست؟» برای پاسخ به این پرسش قوانین مرتبط و روش های اجرایی در دو نظام حقوقی ایران و انگلیس مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد

ترمیم و بازپروری مجرمان از طریق تدابیری ضمن مجازات حبس هم در سیستم ترمیمی ایران وهم انگلیس مشاهده می شود،  تفکیک و ایجاد مراکز نگهداری برای بزرگسلان و نوجوانان و زنان در هر دو سیستم ترمیمی وجود دارد،  اجرای برنامه های بازپروری فرهنگی،  حرفه ای و پزشکی در هردو سیستم دیده می شود.در ایران مسیول اداره زندان و بازداشتگاه ها با سازمان  زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی است و در انگلیس این مسیولیت برعهده وزارت دادگستری است،  هرچند که جهت گیری های جدید انتقال این مسیولیت را به وزارت بهداشت نشان می دهد؛ زیرا این امر،  دسترسی زندانیان به درمان و استمرار آن را بیشتر می کند