مدل یابی روابط ساختاری حمایت اجتماعی بر رضایت تحصیلی با نقش میانجی سرزندگی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری بین حمایت اجتماعی بر رضایت تحصیلی با نقش میانجی سرزندگی تحصیلی انجام شد.

روش تحقیق کمی و بر اساس نوع گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد پژوهش کلیه ی دانشجویان دانشکده علوم انسانی و ادبیات دانشگاه کردستان بود. نمونه با استفاده از جدول کرجسی - مورگان و روش نمونه گیری در دسترس تعداد 315 نفر انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها، از سه پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده، رضایت تحصیلی و سرزندگی تحصیلی استفاده شد. تجزیه وتحلیل و ارایه داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در بخش آمار توصیفی از میانگین، مد و میانه استفاده شد و در بخش آمار استنباطی نیز آزمون های همبستگی و مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار spss و pls مورد استفاده قرار گرفت.

نتایج نشان داد که مقدار ضریب معناداری فرضیه اول پژوهش 99.979 بود که تایید کرد حمایت اجتماعی به طور مستقیم بر رضایت تحصیلی تاثیرگذار است. مقدار ضریب معناداری برای فرضیه دوم پژوهش 18.464 بود که تایید کرد حمایت اجتماعی به طور مستقیم بر سرزندگی تحصیلی تاثیرگذار است. همچنین مقدار ضریب معناداری فرضیه سوم 41.797 بود و تایید کرد سرزندگی تحصیلی نیز بر رضایت تحصیلی تاثیر مثبت و معناداری دارد. لذا با توجه به تایید شدن هر سه فرضیه، فرضیه چهارم پژوهش؛ یعنی اثر غیرمستقیم سرزندگی تحصیلی در رابطه بین حمایت اجتماعی و رضایت تحصیلی تایید شد. با تایید شدن نقش میانجی گری سرزندگی تحصیلی، مشخص شد که حمایت اجتماعی دارای اثر غیرمستقیم، مثبت و معنادار برابر با 0.897 بر رضایت تحصیلی است.

با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که سرزندگی تحصیلی در رابطه بین حمایت اجتماعی و رضایت تحصیلی نقش میانجی دارد. کسی که مورد حمایت اجتماعی قرار می گیرد از نظر تحصیلی سرزندگی بیشتری دارد که در افزایش رضایت تحصیلی موثر است.