پیامد کاربرد میوه بلوط ایرانی در جیره جوجه های گوشتی: ارزیابی برخی ویژگی های گوشت

در سال های اخیر، کاربرد افزودنی های طبیعی و ایمن همانند گیاهان و فرآورده های گیاهی به دلیل اثرات سودمند آنها بر سلامت و در نتیجه تولید حیوانات، افزایش یافته است. یکی از ترکیبات مهم طبیعی موجود در گیاهان، ترکیبات پلی فنلی بوده که به دلیل داشتن اثرات ضد اکسیداسیونی و ضد باکتریایی مورد توجه فراوان قرار گرفته و بررسی های زیادی در مورد اثرات مختلف آنها بر جوجه های گوشتی انجام شده است. این پژوهش به منظور بررسی اثر کاربرد جیره ای میوه بلوط ایرانی(Quercus brantii L.) ، به عنوان یک خوراک غنی از ترکیبات فنلی، بر برخی ویژگی های گوشت سینه جوجه های گوشتی در زمان های مختلف نگهداری در یخچال (دمای 4 درجه سانتی گراد)، انجام شد.

تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی یک روزه مخلوط نر و ماده در قالب یک طرح کاملا تصادفی بین دو تیمار آزمایشی (هر یک با 4 تکرار 20 قطعه ای) توزیع و با جیره شاهد (بدون استفاده از میوه بلوط) و یا جیره حاوی 20 درصد میوه بلوط تغذیه شدند. در طول دوره پرورش، جوجه ها به ترتیب با جیره های آغازین (10-1 روزگی)، رشد (24-11 روزگی) و پایانی (42- 25روزگی) تغذیه شدند. در پایان دوره پرورش، از هر تکرار دو قطعه جوجه کشتار شده و از ماهیچه سینه نمونه برداری و در یخچال نگهداری شد. فراسنجه های مختلف (جمعیت لاکتوباسیلوس ها، باکتری های سرمادوست، انتروباکتریاسه ها، کل باکتری های هوازی، میزان اکسیداسیون لیپید، ظرفیت نگهداری آب و کاهش در اثر پخت) در روزهای 2، 4، 6، 8، 10 و 12 نگهداری اندازه گیری شدند.

نتایج نشان داد استفاده از میوه بلوط جمعیت لاکتوباسیلوس ها را در روز ششم و جمعیت کل باکتری های هوازی را در روزهای ششم و هشتم نگهداری به طور معنی داری کاهش داد (0/005>p). میزان اکسیداسیون لیپید در گوشت سینه گروه دریافت کننده میوه بلوط در روز دوم نگهداری در مقایسه با گروه شاهد بالاتر بود (0/05>p) اما در سایر روزها، اختلاف معنی داری بین دو تیمار مشاهده نشد. تغذیه جوجه ها با میوه بلوط بر ظرفیت نگهداری آب گوشت سینه مرغ در روزهای مختلف نگهداری اثر معنی داری نداشت. در جوجه های تغذیه شده با میوه بلوط، کاهش در اثر پخت گوشت سینه در روز چهارم نگهداری کم تر اما در روز دهم، بیش تر از گروه شاهد بود (0/05>p).

به طور کلی، تحت شرایط انجام این پژوهش، تغذیه جوجه ها با میوه بلوط بر اغلب فراسنجه های مورد بررسی، اثر ثابت و معنی داری نداشت.