بررسی اثر اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 روی عملکرد رشدی، متابولیت های خونی و شاخص های سلامتی گوساله های شیرخوار هلشتاین

در گوساله های شیرخوار به دلیل توسعه کم شکمبه ممکن است قابلیت هضم مواد خوراکی کم باشد که از این روی می توان انرژی جیره را با استفاده از چربی افزایش داد. آزمایش حاضر به منظور بررسی تاثیر اسیدچرب امگا-3 و امگا-6 روی مصرف خوراک و فراسنجه های رشدی گوساله های شیرخوار هلشتاین انجام شد.

40 راس گوساله تازه متولد شده (میانگین سن 3 روز)، به مدت 60 روز، در قالب طرح تکرار شونده به 4 تیمار شامل: 1) خوراک آغازین گوساله بدون مکمل چربی (تیمار شاهد)، تیمار 2) خوراک آغازین گوساله حاوی 3 درصد مکمل چربی امگا-6 از منشا روغن سویا، 3) خوراک آغازین گوساله حاوی 3 درصد مکمل چربی امگا-3 از منشا روغن کتان و 4) خوراک آغازین گوساله حاوی مکمل چربی امگا-3 و امگا-6  از منشا مخلوط روغن سویا و کتان اختصاص یافتند.

مصرف استارتر طی دوره 31 تا 60 روزگی برای تیمار شاهد بالاتر از سایر تیمارها بود (0/05=p) ولی در کل دوره آزمایشی تفاوتی بین تیمارها مشاهده نشد. افزایش وزن روزانه در دوره های 31 تا 60 روزگی و کل دوره برای تیمار حاوی مکمل روغن سویا بهتر از تیمار شاهد بود (0/05>p). وزن بدن تیمار روغن سویا دارای بالاترین وزن در انتهای آزمایش بود. از نظر بازده خوراک تیمار مخلوط روغن ها دارای عملکرد بهتری نسبت به تیمار  شاهد و روغن کتان بود و تفاوت معنی داری با تیمار روغن سوبا نداشت (0/05>p). در  همه دوره های آزمایشی تیمار حاوی نمک کلسیمی روغن کتان و مخلوط روغن ها دارای اسکور مدفوع بهتری نسبت به دو تیمار دیگر بودند (0/01=p).  در مورد فراسنجه های خونی بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ گلوکز، پروتیین کل و کلسترول و سایر فراسنجه ها تفاوت معنی دار مشاهده شد. همچنین غلظت آنزیم کبدی آسپارتات آمینو تراسفراز برای تیمار حاوی روغن سویا در روز 60 آزمایش نسبت به سایر تیمارها دارای کمترین مقدار بود (0/01>p).

در کل نتایج نشان داد که استفاده از روغن سویا به عنوان منبع اسیدچرب امگا-3 نسبت به روغن کتان دارای اثرات مثبت بیشتری روی عملکرد رشدی گوساله های شیرخوار هلشتاین است.