بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی، رژیم غذایی دریافتی و شاخص توده بدنی با کیفیت زندگی افراد مبتلا به نشانگان داون در دوره همه گیری بیماری کووید 19

با توجه به اثرات ناشی از همه گیری بیماری کووید 19 بر سطح فعالیت بدنی، الگوهای غذایی و کیفیت زندگی (Quality of life یا QoL) افراد جامعه، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی، رژیم غذایی دریافتی و شاخص توده بدنی (Body mass index یا BMI) با QoL افراد مبتلا به نشانگان داون در دوره همه گیری کووید 19 صورت گرفت.

در این مطالعه توصیفی- همبستگی که در سال 1400 انجام شد، 384 دختر و پسر مبتلا به نشانگان داون (به ترتیب با میانگین سنی 48/3 ± 07/12 و 03/3 ± 28/12 سال) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسش نامه های فعالیت بدنی برای کودکان (Physical activity questionnaire for older children یا PAQ-C) و بزرگسالان (PAQ for Adolescents یا PAQ-A)، بسامد خوراک (Food frequency questionnaire یا FFQ) و کیفیت زندگی (36-Item Short Form Survey یا SF-36) بود که توسط والدین تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی Spearman و آزمون Mann-Whitney U) در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین نمره سطح فعالیت بدنی پسران و دختران به ترتیب 93/0 ± 62/2 و 95/0 ± 53/2 بود که نشان دهنده نامطلوب بودن سطح فعالیت بدنی آن ها می باشد. در بعد QoL و بر اساس خرده مقیاس هشت گانه، مشخص شد که تفاوتی بین ابعاد QoL در دختران و پسران وجود نداشت. همچنین، رابطه معنی داری بین میزان فعالیت بدنی دختران و پسران با ابعاد QoL مشاهده نشد. یافته های مربوط به مصرف درشت مغذی ها و ابعاد QoL حاکی از آن بود که در دختران و پسران، بین مصرف پروتیین و چربی با درد بدنی ارتباط ضعیفی وجود داشت (05/0 > P). همچنین، در دختران و پسران، بین مصرف کربوهیدرات و چربی با سرزندگی، عملکرد جسمانی و محدودیت جسمانی ارتباط منفی مشاهده شد (05/0 > P). بر اساس نتایج مشخص گردید که در دختران و پسران، رابطه منفی و معنی داری بین BMI با سرزندگی، عملکرد جسمانی و محدودیت جسمانی وجود داشت (05/0 > P). در پسران، رابطه منفی و معنی داری نیز بین BMI و مشکلات روحی مشاهده شد؛ بدین معنی که با کاهش BMI دختران و پسران، ابعاد QoL در آنان بهبود یافت (05/0 > P).

کاهش مصرف کربوهیدرات و چربی در دختران و پسران، منجر به تغییرات در برخی از ابعاد QoL (افزایش سرزندگی، بهبود عملکرد جسمانی و کاهش محدودیت جسمانی) ناشی از همه گیری بیماری کووید 19 می شود. همچنین، می توان انتظار داشت که با کاهش BMI، بهبود در شاخص های سرزندگی، عملکرد جسمانی و کاهش محدودیت جسمانی حاصل گردد.