ارایه مدل تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر پایداری سازمانی با توجه به نقش میانجی فرهنگ خدمت و انگیزش در کارکنان سازمان های ورزشی استان فارس

هدف از انجام پژوهش حاضر، ارایه مدل تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر پایداری سازمانی با توجه به نقش میانجی فرهنگ خدمت و انگیزش در کارکنان سازمان های ورزشی استان فارس بود.

این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از حیث شیوه جمع آوری داده ها، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق را کارکنان سازمان های ورزشی استان فارس (4047 نفر) تشکیل داد. 395 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای با استفاده از روش Cochran انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه های استاندارد مدیریت منابع سازمانی Sakhavalkar و Tadani، پایداری سازمانی Karkolian و همکاران، انگیزش Hockman و Oldham و فرهنگ خدمت دانایی فر جمع آوری گردید. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه طراحی شده توسط استادان متخصص این حوزه و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب Cronbach´s alpha برای پرسش نامه های مدیریت منابع سبز، پایداری سازمانی، انگیزش و فرهنگ خدمت به ترتیب با مقادیر 86/0، 78/0، 85/0 و 96/0 تایید شد. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری (Structural equation modeling یا SEM) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

استانداردهای منابع انسانی سبز با ضریب مسیر 364/0، بر پایداری تاثیر داشت. همچنین، متغیر فرهنگ خدمت با ضریب مسیر 408/0، نقش میانجی را در رابطه منابع انسانی سبز و پایداری نشان داد و متغیر انگیزش نقش معنی داری نداشت.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که به کارگیری مدیریت منابع انسانی سبز در بخش ورزش قابل پیاده سازی است و باید به جنبه های مختلف آن مانند فرهنگ خدمت و انگیزش کارکنان توجه جدی کرد تا از طریق توسعه پایدار، سازمان های ورزشی تقویت شوند.