فراوانی فاکتورهای مختلف موثر بر سقط در بیماران با سابقه سقط مکرر در استان سیستان و بلوچستان در سال 97-1396

سقط مکرر به وقوع 2 یا تعداد بیشتر سقط پشت سر هم قبل از هفته 20 بارداری اطلاق می شود که دارای شیوع بالایی می باشد و شناسایی علل و فاکتورهای موثر بر آن امری ضروری است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی فاکتورهای مختلف موثر بر سقط در بیماران با سابقه سقط مکرر انجام شد.

این مطالعه مقطعی بر روی 280 نفر از زنانی که دارای حداقل 2 مورد سقط جنین زیر 20 هفته بودند و در سال 97-1396 به تنها مرکز درمان ناباروری در استان سیستان و بلوچستان مراجعه کرده بودند، انجام شد. جمع آوری داده های مربوط به سقط بر اساس پرونده بیماران بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های کلوموگروف - اسمیرنوف با اصلاح لی لی فرس، تی دانشجویی، من ویتنی و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

بیشترین فاکتورهای مشاهده شده مربوط به اختلالات آناتومیکی رحم (64/44%) و سپس سقط خود به خودی با علل ناشناخته (93/38%) بود. اختلالات آندوکرین (35%)، علل مردانه (43/6%)، آندومتریت مزمن (21/8%)، اختلالات ژنتیکی (57/3%)، ترومبوفیلی ارثی (86/2%) و عوامل ایمونولوژیکی (43/1%) در رتبه بعدی بودند.

شایع ترین اختلالات منجر به سقط مکرر در مرکز ناباروری مولود زاهدان، اختلالات آناتومیکی رحم (46/44%) و سپس سقط خودبه خود با علل ناشناخته (93/38%) بود، اما اختلالات اندوکرینی (35%) پس از آن شایع ترین علل بود. در صورت تشخیص و درمان به موقع ممکن است بتوان میزان سقط مکرر را کاهش داد.