ارتباط سطح سرمی ویتامین D با میزان موفقیت حاملگی در یک سیکل بارورسازی تخمک در آزمایشگاه (IVF): یک مطالعه کوهورت آینده نگر

کمبود ویتامین D در زنان ممکن است در پاتوژنز ناباروری و اختلال عملکرد قاعدگی نقش داشته باشد. با توجه به درصد بالای سطح سرمی ویتامین D ناکافی در زنان سنین تولید مثل، اخیرا نقش این ویتامین در فیزیولوژی تولیدمثل نیز مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سطح سرمی ویتامین D با میزان موفقیت حاملگی در یک سیکل بارورسازی تخمک در آزمایشگاه (IVF) انجام گرفت.

در این مطالعه کوهورت آینده نگر که در سال 1401 انجام شد، 116 زن در سنین باروری و با تشخیص ناباروری اولیه یا ثانویه در اولین سیکل IVF خود تحت مطالعه قرار گرفتند. بر اساس میزان سرمی ویتامین D در نمونه خون سنجش شده به روش الایزا، 7 روز قبل از انتقال جنین، مشارکت کنندگان در دو گروه کمبود یا ناکافی و کافی قرار گرفتند و از نظر وجود ساک حاملگی داخل رحمی و وجود ضربان قلب در سن حاملگی 7 هفته ارزیابی شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های مشخصات فردی- اجتماعی، تغذیه ای، ناباروری، چک لیست های ثبت نتایج آزمایش و پیامدهای بارداری بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون های کای دو، تی مستقل و رگرسیون لجستیک چندمتغیره انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

میانگین سطح سرمی ویتامین D در افراد با بارداری موفق و بارداری ناموفق به ترتیب 8/26±3/60 و 4/37±5/66 (361/0=p) و فراوانی موفقیت بارداری در گروه ویتامین D کافی 3/23% و در گروه ناکافی 6/13% بود (247/0=p). بر اساس رگرسیون لجستیک چندگانه و با تعدیل متغیرهای مخدوشگر، تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر میزان موفقیت بارداری وجود نداشت (نسبت شانس: 08/2؛ بازه اطمینان 95%: (45/0 تا 5/9))؛ (346/0=p).

هرچند میزان سطح سرمی ویتامین D زنان نابارور با بارداری موفق بالاتر از سطح سرمی زنان با بارداری ناموفق بود، ولی این تفاوت معنی دار نبود.