اثر تابش اشعه گاما بر وضعیت متابولیک در فرآورده های پلاکتی حاصل از پلاسمای غنی از پلاکت حین نگهداری

پرتوتابی کنسانتره های پلاکتی جهت پیشگیری از بیماری پیوند علیه میزبان ناشی از تزریق خون انجام می شود. اما برخی از مطالعه ها حاکی از کاهش پاسخ پس از تزریق و تشدید آسیب های دوران نگهداری متعاقب پرتوتابی هستند. در این مطالعه، اثر تابش گاما بر وضعیت متابولیک پلاکتی در فرآورده های پلاکتی حاصله از پلاسمای غنی از پلاکت حین نگهداری بررسی شد.

این مطالعه تجربی با 10 فرآورده پلاکت انجام شد که در هر 5 نوبت کاری دو فرآورده هم گروه از نظر  ABO وRh مخلوط و در دو کیسه تقسیم شدند. یکی تحت تابش اشعه گاما (Gy30) و دیگری به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. غلظت گلوکز و فعالیت LDH به روش رنگ سنجی و شمارش پلاکت ها و pH به ترتیب با استفاده از Sysmex-K21 و pH متر اندازه گیری شد. Swirling پلاکتی مورد ارزیابی چشمی قرار گرفت. داده ها با روش آماری کروسکال- والیس و Wilcoxon matched-pairs تجزیه و تحلیل و مقادیر 05/0 p< معنادار تلقی شد.

حرکت گردابی در هر دو گروه حفظ شد. کاهش معنادار شمارش پلاکت ها و مقادیر pH در روزهای 5 و 7 نگهداری در هر گروه بدون تفاوت معنادار مشاهده شد (05/0 <p). به علاوه کاهش سطح گلوکز و افزایش فعالیت LDH حین نگهداری مشاهده شد. افزایش فعالیت LDH در پلاکت های اشعه دیده در مقایسه با کنترل در روزهای پنجم (168 ± 722 در مقابل 135 ± 536) و هفتم (179 ± 908 در مقابل 125 ± 623) نگهداری معنادار بود (به ترتیب 05/0 <p و 01/0 <p).

کیفیت فرآورده های اشعه دیده در مقایسه با کنترل با کمترین تغییرات متابولیک حفظ می شود.