بررسی شواهد سنگ نگاری و ژئوشیمیایی اختلاط ماگمایی در سنگ های گرانیتوییدی چهارگنبد جنوب باختر کرمان

باتولیت چهارگنبد در سیرجان و در بخش جنوب خاوری پهنه ماگمایی ارومیه-دختر واقع شده است. این توده نفوذی با ترکیب اسیدی تا کمی حد واسط به داخل واحدهای آتشفشانی ایوسن تزریق شده است. گرچه بیشتر حجم ترکیبات سنگی، گرانودیوریت و مونزوگرانیت می باشد، با این حال، ترکیبات دیگر سنگی نیز شامل کوارتزدیوریت، تونالیت و سینوگرانیت موجود بوده و مرز تبدیل سنگ ها به یکدیگر تدریجی می باشد. ترکیب عمده سنگ میزبان گرانودیوریت و مونزوگرانیت است. این توده حاوی انکلاوهای میکروگرانولار مافیک متعدد با ترکیب دیوریت و مونزودیوریت می باشد. همچنین دایک های میکروگرانولار، توده مافیک را قطع کرده اند. انکلاوها عموما تماس ناگهانی با سنگ های میزبان دارند و از مجموعه کانی های آذرین تشکیل شده اند. وجود شواهد صحرایی مانند انکلاوهای میکروگرانولار مافیک با اشکال کروی تا بیضی، زنگوله ای و میله ای، وجود دایک های مافیک سین پلوتونیک و همچنین شواهد بافتی نشان دهنده عدم تعادل از قبیل حضور پلاژیوکلازهایی با منطقه بندی ترکیبی و سطوح تحلیلی مکرر و کوارتزهای اوسلی در انکلاوها، نشانه تغییرات شیمیایی و یا حرارتی مذاب در حین رشد بلور و شاهدی برای رخداد اختلاط ماگمایی هستند. انکلاوهای موجود در داخل توده گرانیتوییدی منطقه، در بیشتر عناصراصلی همچون Al2O3،CaO ،MgO ، Fe2O3، TiO2، P2O5 مقادیر بالاتری نسبت به سنگ میزبان نشان می دهند. از دید عناصر نادر خاکی (REE)، سنگ های گرانیتویید میزبان و انکلاوهای همراه، الگوهای  REE نسبتا تفریق یافته با الگوهای LREE شیب دار و MREE و HREE تخت به نمایش می گذارند. همچنین در الگوهای REE سنگ های مورد مطالعه، بی هنجاری منفی خفیفی در Eu مشاهده می شود که گویای دخالت پلاژیوکلاز در تشکیل و تحول سنگ های منطقه و یا تبلور آنها در شرایط فوگاسیته کم اکسیژن است. بر اساس نمودارهای تعیین محیط زمین ساختی-ماگمایی، کلیه نمونه های مورد مطالعه از منطقه چهار گنبد، در محدوده کمان های قوسی ناشی از فرورانش قرار می گیرند و ویژگی محیط های حاشیه فعال قاره ای را نشان می دهند.