کاربرد ترکیب ژئوشیمیایی در تعیین سنگ مادر رسوبات تخریبی: مطالعه موردی از رسوبات جنوب و باختر دریاچه ارومیه

دریاچه ارومیه که یک فرورفتگی زمین ساختی در شمال باختر ایران است، سالانه دریافت کننده مقادیر زیادی رسوبات فرسایش یافته از ساختارهای زمین شناسی اطراف این دریاچه است. در نتیجه خشکسالی های متوالی سال های اخیر، این رسوبات مستعد ایجاد بادرفت در معرض فرسایش بادی قرار گرفته و بنابراین یک منشا مهم برای انتشار رسوبات در طی توفان های گرد و غبار است. در این پژوهش، رسوبات حاشیه جنوبی و باختری دریاچه پلایایی ارومیه از جنبه تعیین سنگ منشا مورد مطالعه قرار گرفته اند. رسم نمودارهای دوتایی مانند نسبت Th/Co به La/Sc و TiO2 به Al2O3 و مقایسه نسبت عناصر کمیاب مانند La/Sc, Th/Sc, La/Co, Th/Co و Cr/Th بیانگر منشا سنگ های آذرین عمدتا فلسیک و بعضا بازیک برای این رسوبات است. رسم نمودار های عنکبوتی برای عناصر اصلی و کمیاب موجود در رسوبات مورد مطالعه، فقیر شدگی آنها نسبت به V Sc, Cr, و Ni و غنی شدگی Sr و Th را نشان می دهد که وجود سنگ منشا اسیدی و بعضا مافیک تا اولترامافیک را تایید می کند. ژیوشیمی عناصر اصلی از طریق قرار دادن مقادیر  SiO2 در برابر مجموع Al2O3  K2O, و Na2O و همچنین مقدار اندیس شیمیایی هوازدگی، شرایط آب و هوایی خشک را در زمان رسوب گذاری رسوبات دریاچه ارومیه نشان می دهد.