بررسی ارتباط بین سطح اسیداوریک سرم باشدت علایم بالینی دربیماران آرتریت روماتویید

آرتریت روماتویید یک بیماری اتوایمیون و مزمن است که با یک پلی آرتریت التهابی مشخص می شود و ترجیحا مفاصل کوچک را تحت تاثیر قرار می دهد. برخی عوامل از جمله سن بالا، فشارخون سیستولیک و میزان LDL ، ESR ،GFR در بروز بیماری‎های قلبی عروقی در این بیماران موثر می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارتباط بین سطح اسیداوریک سرم با شدت علایم بالینی بیماری در بیماران آرتریت روماتویید انجام شد.

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی داده های مورد نیاز از تمامی پرونده های بیماران مراجعه کننده به کلینیک های روماتولوژی تابعه دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1399 جمع آوری گردید. متغیرهای مورد بررسی شامل سن، میزان ESR ، CRP،  RF، Anti ccp، سطح اسیداوریک سرم و میزان DAS28 بیماران بود. داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون های آماری من و تینی، کراسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل گردید. میزان خطا کمتر از 0/05 بود.

در این مطالعه اکثریت افراد مورد مطالعه (74/4%) خانم و ما بقی آقا بودند. میانگین سن بیماران 14/36±47/25 بود. میانگین سطح اسیداوریک سرم بیماران 1/46 ±6/286 بود. برطبق نتایج ، بین سطح اسیداوریک سرم باشدت علایم بالینی بیماران رابطه ی معناداری وجود داشت (p=0/001    x2=17/271)

با توجه به ارتباط بین سطح اسیداوریک سرم با شدت علایم بالینی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید، به نظر می رسد می توان از این شاخص به عنوان یک نشانگر تعیین شدت علایم بالینی بیماری در این مبتلایان استفاده نمود.