مدل سازی تولید زیست توده میکروبی توسط لاکتوباسیلوس فرمنتوم 17-4 جدا شده از ترخینه در بستر لجن لبنی به وسیله روش سطح پاسخ (RSM)

لجن لبنی یکی از ضایعات اصلی و ارزان قیمت صنایع لبنی است که حاوی مواد مغذی لازم برای رشد باکتری های اسیدلاکتیک (LAB) به منظور تولید متابولیت های میکروبی است که برای استفاده کارآمد از آن، بهینه سازی شرایط تخمیر حیاتی است. به منظور بهینه سازی تولید  زیست توده خشک، سه متغیر مستقل غلظت لجن لبنی (5، 12.5 و 20 درصد)، pH (6، 7 و8) و نرخ تلقیح باکتری لاکتوباسیلوس فرمنتوم سویه 4-17 (1، 3 و 5 درصد) استفاده شد. قبل از عمل تخمیر، رشد سلولی و مورفولوژی این باکتری به منظور تعیین عملکرد میزان رشد و تایید حضور باکتری در این بستر مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای مستقل با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) با طرح مرکب مرکزی (CCD) به منظور به حداکثر رساندن تولید زیست توده خشک توسط این باکتری بهینه شدند. نتایج بهینه سازی نشان داد که حداکثر میزان تولید زیست توده خشک مربوط به تیمار بهینه شامل 20درصد غلظت لجن لبنی، نرخ تلقیح 1درصد و pH 8 بود. همچنین باتوجه به نتایج، بستر لجن لبنی برای تخمیر این باکتری مناسب است. در نتیجه، اثر غلظت بستر لجن لبنی و pH بر میزان تولید زیست توده خشک توسط این باکتری بسیار معنی دار بود.