بررسی وجه شبه و قلمرو مشبه به در اشعار کودکانه ناصر کشاورز و افسانه شعبان نژاد

تشبیه از جمله صور خیالی است که در ادبیات کودک به ویژه شعر کاربرد بسیاری دارد. در میان ارکان تشبیه مشبه به و وجه شبه از اهمیت بیشتری برخوردارند؛ زیرا مشبه به جنبه تخیل گوینده را نشان می دهد و وجه شبه نیز مبین رابطه ای مشترک در میان دو رکن مشبه و مشبه به است که غالبا در هر دو به شکل یکسانی وجود ندارد. در این پژوهش، اشعار ناصر کشاورز و افسانه شعبان نژاد از نظر قلمرو مشبه به و نوع وجه شبه از نظر کارکردی و تصویری مطالعه شده و نتیجه این است که بیشترین مشبه به های شعبان نژاد شامل عناصر طبیعت تشکیل می دهد و بیشترین مشبه به های کشاورز شامل عناصر طبیعت و حیوانات هستند. از نظر وجه شبه نیز هر دو شاعر بیشتر از وجه شبه تصویری استفاده کرده اند و کارکرد و تحرک در وجه شبه ها کمتر مورد نظر بوده است. از اینرو می توان نتیجه گرفت از نظر هر دو شاعر، یکی از اهداف شعر کودک تصویرسازی از طبیعت و عناصر مربوط به آن است.