بررسی اثر تجویز اورلیستات بر رفتار افسردگی موش به دنبال القای افسردگی با روش استرس اجتناب ازآب

داروهای کاهنده وزن در ایجاد افسردگی نقش دارند. اورلیستات از داروهای پر مصرف کاهنده وزن محسوب می شود ولی بررسی های پیش بالینی در مورد اثر این دارو بر خلق صورت نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر اورلیستات به تنهایی و به دنبال القای استرس بر رفتار افسردگی موش بود.

در این مطالعه بنیادی-کاربردی موش های نر سفید (2±27 گرم) در شش گروه شامل 7 موش استفاده گردید. اورلیستات به صورت خوراکی و ایمی پرامین (کنترل مثبت داروی مرجع) داخل صفاقی روزانه تجویز شدند، افسردگی با روش استرس اجتناب از آب برای 14 روز القا گردید. فعالیت حرکتی با تست لوکوموتور اندازه گیری شد، افسردگی با اندازه گیری بی حرکتی حیوان در تست شنای اجباری و غذا خوردن در تست اجتناب از غذا خوردن در محیط جدید و ترجیح مصرف سوکروز بررسی گردید.

اورلیستات (25 mg/kg) تغییری در فعالیت لوکوموتور ایجاد نکرد. استرس باعث افزایش مدت زمان بی حرکتی در تست شنای اجباری در مقایسه با گروه کنترل استرس (2±98/2 ثانیه، 0/001>P) گردید. مدت زمان بی حرکتی گروه اورلیستات تفاوتی با کنترل نداشت، گروه اورلیستات-استرس نیز تفاوت قابل توجهی با گروه استرس تنها نداشت (0/05<P). در تست اجتناب از غذا خوردن نتایج زمان اولین غذا خوردن و مقدار غذای مصرفی گروه اورلیستات تفاوتی با کنترل نداشت و اورلیستات-استرس نیز تفاوت قابل توجهی با گروه استرس تنها نداشت. در گروه اورلیستات-استرس ترجیح محلول سوکروز (69/8 %) افزایش یافت. ایمی پرامین باعث کاهش رفتارهای افسردگی حیوان گردید.

تجویز اورلیستات باعث رفتار افسردگی نشد و باعث بدتر شدن رفتار افسردگی در حضور استرس در حیوانات نگردید. بررسی اثرات مزمن ارلیستات بر افسردگی پیشنهاد می شود.