قواعد و مقررات حقوقی در فضای سایبر و دعاوی حقوقی جمهوری اسلامی ایران

محیط زندگی همواره با تهدیدات متعددی روبرو بوده است که امروزه نیز شکل دیگری از این تهدیدات مشاهده می شود. آنچه دولت ها و نظام های سیاسی در گذشته های دور و نزدیک به کار می بردند، توسل به ابزار زور و یا جنگ علیه کشوری بود که با آنان وارد جنگ و یا مجادله می شدند. اما امروزه شکل تهدیدات دچار تغییر شده است و از فضای سایبر به عنوان محملی برای تهدید دیگران و رسیدن به منافع ملی بهره برده می شود. استفاده تهدیدآمیز از فضای سایبر، مشمول قوانین و مقررات داخلی و بین المللی می گردد. پژوهش حاضر نیز به بررسی قوانین حقوقی در فضای سایبر و دعاوی حقوقی جمهوری اسلامی ایران پرداخته است. سوالی که مطرح است اینکه قوانین حقوقی برای مقابله با تهدیدات و حملات در فضای سایبری از سوی ایران شامل چه مواردی است؟ پاسخی که ارایه می شود این است که هرچند در داخل نیز رویکردهای حقوقی متعددی برای بررسی تهدیدات سایبری وجود دارد، اما با توجه به محدود بودن به فضای داخلی از اثرگذاری چندانی برخوردار نیستند. اما از جهت توسل به آموزه های حقوق بین الملل، استناد به تهدید صلح و امنیت نظیر آنچه شورای امنیت و منشور ملل متحد می گویند؛ توسل به اعلامیه ها و منشورهای منطقه ای و بین المللی، توسل به دیوان بین المللی دادگستری برای شناسایی و مجازات متجاوز و در نهایت استناد به اصل دفاع مشروع بخش های مختلفی از قوانین حقوقی مقابله با تهدیدات فضای سایبری شناخته می شوند. در پژوهش حاضر از روش توصیفی-تحلیلی بهره برده شد.