فناوری ساخت بطری های سرشکل رومی با مطالعه نمونه های محفوظ موجود در موزه آبگینه و سفالینه ایران

هنر شیشه رومی در سده های نخستین میلادی ازنظر شیوه های ساخت و تزیین و فناوری های وابسته به هنر شیشه بسیار ارزشمند و قابل مطالعه است. ظروف به شکل سر انسان، بخشی از مجموعه شیشه های رومی با شیوه دمیده در قالب در قرن اول و دوم میلادی هستند که شش نمونه از این آثار در موزه آبگینه و سفالینه تهران نگه داری می شود. این پژوهش با هدف شناسایی و مطالعه روش های ساخت بطری های سرشکل رومی موجود در موزه آبگینه و سفالینه ایران درصدد پاسخ به این پرسش است که، در ساخت بطری های سرشکل رومی از چه نوع فناوری استفاده شده است؟ از این رو، این پژوهش براساس هدف از نوع کاربردی و براساس ماهیت و روش از نوع پژوهش های توصیفی-تحلیلی است. روش گردآوری داده های آن از نوع کتابخانه ای و ثبت مشاهدات و تجربیات نگارندگان بوده است. در نتایج این پژوهش مشخص گردید هنر شیشه رومی در سده اول میلادی متاثر از آشنایی رومی ها با شیوه های مجسمه سازی، قالب گیری و بهره مندی از اینان در ساخت و تزیین آثار شیشه بوده است. قالب بطری های سرشکل رومی موزه آبگینه و سفالینه ایران با استفاده از روش های پیشرفته مدل سازی و قالب گیری ساخته و سپس با شیوه دمیدن شیشه ساخته شده است. سه روش ساخت متفاوت براساس قالب بدنه اصلی این آثار وجود داشته که در روش اول از قالب های دو تکه برای ساخت فرم کلی استفاده می گردید. در روش دوم پایه آثار به صورت بخش الحاقی به اثر اضافه می شد و در روش سوم از نوارهای تزیینی افزوده در ساخت پایه و دهانه بطری های سرشکل استفاده شده است. ساخت کلیه نمونه های موجود در موزه آبگینه و سفالینه ایران به روش اول و به صورت یک تکه با بهره مندی از قالب های دو یا سه تکه بوده است.