طبقه بندی و گونه شناسی سفال های ساسانی محوطه جهانگیر استان ایلام

سفال به عنوان یکی از یافته های باستان شناسی در شناخت دوره های فرهنگی نقش پراهمیتی را ایفا می نماید. محوطه جهانگیر واقع در استان ایلام و یکی از محوطه های ساسانی غرب ایران است. در فصل سوم کاوش محوطه جهانگیر سفال های شاخصی از دوره ساسانی به دست آمد که برای این پژوهش ازمیان صدها قطعه سفال به دست آمده، 92 قطعه سفال انتخاب شد. هدف اصلی این پژوهش معرفی و طبقه بندی سفال های ساسانی محوطه جهانگیر است. در پژوهش حاضر سفال های به دست آمده از محوطه جهانگیر برمبنای مشخصات فنی و شکل مورد طبقه بندی، گونه شناسی و سرانجام گاهنگاری (مطالعات مقایسه ای و آزمایشگاهی) قرارگرفتند؛ ماهیت پژوهش بنیادی با رویکرد توصیفی-تحلیلی است. داده های پژوهش نیز به روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شد. پرسش های طرح شده در این پژوهش عبارتنداز: مجموع سفالی محوطه جهانگیر به کدام بازه زمانی از دوره ساسانی قابل انتساب است؟ و سفال های محوطه جهانگیر از نظر سبک بیشتر منطقه ای است یا سبکی فرامنطقه ای در آن قابل مشاهده است؟ نتایج آزمایشگاهی انجام شده به روش گرمالیان (ترمولومینسانس) روی سفال های جهانگیر، نشان از انتساب این محوطه به نیمه دوم قرن ششم میلادی دارد؛ علاوه بر این با انجام مقایسات تطبیقی مشخص شد که سفالینه های ساسانی محوطه جهانگیر با محوطه های اواخر این دوره همسانی نسبی دارند. هم چنین سفالینه های این محوطه با محوطه هایی هم چون: اولتان قالاسی مغان، ماه نشان زنجان، قلعه یزدگرد، قصرابونصر، حاجی آباد، شوش، محوطه های ساسانی شناسایی شده در بررسی های شمال خوزستان، میاناب شوشتر، بوشهر، راس الخیمه، تل ماهوز، ابوشریفه، کیش و برگوتیات در عراق قابل مقایسه هستند و علاوه بر تاثیرات سبک منطقه ای، بیشترین شباهت را با حوزه فرهنگی جنوب غرب و جنوب ایران داراست.