تاثیر هشت هفته فعالیت ورزشی تناوبی پرشدت همراه با مکمل دهی سیترات سدیم بر بیان PGC-1α و TFAM

تمرینات تناوبی پرشدت در افزایش بیان PGC1α و TFAM، فاکتورهای تنظیم کننده بیوژنز میتوکندریایی نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته فعالیت ورزشی تناوبی پرشدت همراه با مکمل دهی سیترات سدیم بر بیان PGC1α و TFAM بود.

بیست و چهار سر رت ویستار به صورت دسته های هشت تایی در سه گروه کنترل، تمرین و تمرین +مکمل قرار گرفتند. رت های هر دو گروه تمرین و تمرین+ مکمل به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته تمرینات تناوبی را به ترتیب با دامنه شدت 50 و 90 درصد حداکثر سرعت دویدن بر روی تردمیل اجرا کردند. رت های گروه تمرین+ مکمل علاوه بر اجرای تمرین، روزانه 15 میلی مول/ لیتر از مکمل سیترات سدیم را به صورت محلول در آب دریافت کردند. بیان PGC-1α و TFAM از طریق وسترن بلات در عضله نعلی اندازه گیری شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت (P<0.05). اندازه اثر D کوهن برای مقایسه گروه ها محاسبه شد.

نتایج نشان داد که در بیان پروتیین PGC-1α و TFAM در گروه تمرین و گروه تمرین + مکمل نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (P=0.001). همچنین مکملیاری سیترات سدیم توانست تاثیر معناداری در گروه تمرین + مکمل در مقایسه با گروه تمرین داشته باشد (P=0.005).

به نظر می رسد مکملیاری سیترات سدیم پیش از تمرین تناوبی پرشدت می تواند در افزایش بیان PGC-1α و TFAM اثرات هم افزایی داشته باشد.