بررسی تاثیر خود پنداره تحصیلی بر نگرش تحصیلی دانش آموزان

برای تبیین رفتار هدفمندی که در طی دوران طولانی از زندگی به خصوص در زمان تحصیل صورت می گیرد، خود پنداره تحصیلی به کار برده می شود. هر جا تجربه ای با دیدگاه دانش آموزان نسبت به خود سازگاری داشته باشد تاثیرات آن تجربه مورد استفاده قرار می گیرد اما هنگامی که تجربه با خودپنداره فرد مطابقت نداشته باشد و تاثیرات تجربه فوق مضطرب کننده و برای فرد غیرقابل تحمل شده و گوشه گیر می شود. بر این اساس هدف تحقیق بررسی تاثیر خود پنداره تحصیلی بر نگرش تحصیلی دانش آموزان تعیین شد. روش پژوهش حاضر ازحیث هدف،کاربردی؛ و ازحیث ماهیت، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر پایه دهم شهر سراوان رشته ریاضی تشکیل می دهند که تعداد آنها 110 نفر می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و به صورت تصادفی 86 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه خود پنداره تحصیلی و نگرش تحصیلی می باشد. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ برای خودپنداره تحصیلی 76/0 و نگرش تحصیلی 83/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی همچون آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS 20 استفاده شد. نتایج نشان داد خود پنداره تحصیلی بر نگرش تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد.