ارزیابی کمی و کیفی آلاینده های ورودی و خروجی مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان در مزارع منتخب استان مازندران

این مطالعه به کیفیت آب ورودی و خروجی پنج کارگاه منتخب پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان در استان مازندران (هراز، چالوس، تنکابن و ساری) براساس پارامترهای محیطی طی چهار فصل  طی سال های 1401-1400پرداخت. 40 نمونه آب بر اساس روش های استاندارد اندازه گیری شد. طبق نتایج، دامنه تغییرات شامل دمای آب (0/24-0/3 درجه سانتی گراد)، دمای هوا (0/25-0/2 درجه سانتی گراد)، DO (24/12-16/6 میلی گرم بر لیتر)، BOD5 (76/2-24/0 میلی گرم بر لیتر)، COD (70/93-40/2 میلی گرم بر لیتر)، EC (783-284 میکروزیمنس بر سانتی متر)، کدورت (0/220-12/1 نفلومتری)، TSS (288-2 میلی گرم بر لیتر)، pH (62/8-44/7)، فسفرکل (12/2-20/0 میلی گرم بر لیتر)، فسفات (206/0-01/0 میلی گرم بر لیتر)، آمونیم (538/0-012/0 میلی گرم بر لیتر)، آمونیاک (018/0-001/0 میلی گرم برلیتر)، نیتریت (426/0-001/0 میلی گرم بر لیتر)، نیترات (10/6-52/0 میلی گرم بر لیتر)، تعداد کلیفرم مدفوعی (CFU/100ml1000-6) و شاخص کیفیت آب (WQIIR) (0/91-0/62) بود. کیفیت آب این رودخانه براساس میانگین پارامترهای آلودگی آلی (BOD5 و COD) در کلاسIII (آلودگی کم) قرار گرفت و فعالیت های انسانی، یکی از عوامل اصلی در افزایش مواد آلی رودخانه نبود. غلظت آمونیم و نیتریت در حد مجاز کیفیت رودخانه بوده اما غلظت فسفات در تمام ایستگاه های ورودی و خروجی و فصول مختلف بیش از حداکثر مجاز رودخانه های عاری از آلودگی بود. براساس نتایج مقادیر شاخص کیفیت آب را در محدوده 91-62 را نشان داد. 5/7 درصد از کل داده ها و نیز میانگین کل این شاخص بیانگر کیفیت نسبتا خوب آب ورودی و خروجی کارگاه های پرورش ماهی بود. بالاترین کیفیت آب (کیفیت بسیارخوب)، در 5/12 درصد از داده ها ثبت شد که عمدتا در ورودی های کارگاه های پرورش ماهی مشاهده شد. اگرچه شاخص کیفیت خروجی کارگاه ها کمتر از ورودی آن بوده است، اما در طبقه کیفیت خوب قرار گرفتند. به طور کلی، میانگین WQIIR (6/6±4/77) در کل ایستگاه های ورودی و خروجی بیانگر آن است که آب این کارگاه های پرورش ماهی، برای پرورش ماهی و حیات وحش و برای پرورش قزل آلای رنگین کمان نیز مناسب است.