اپونیم بیماری ها بر مبنای اساطیر و ادبیات و هنر

زبان شامل انواع ابزارهایی است که این ابزارها در ارتباطات و انتقال تجربیات بسیار اهمیت دارند. کلمات اختصاری، تشبیه، استعاره، کنایه، مجاز، جناس، تکرار، مترادفات در این ارتباط نقش موثری دارند. اپونیم (Eponym) ابزار زبانی دیگری است که در ایجاد ارتباط موثر است. اپونیم در زبانشناسی به فرد، محل یا شییی گفته می شود که نام قوم یا مکانی از نام او گرفته شده باشد. اپونیم ها نه تنها در زبان عامیانه بلکه در علوم، مخصوصا علم پزشکی نیز نمود دارند.این مقاله به روش توصیفی و تحلیلی اپونیم های بیماری ها را که با اساطیر و آثار ادبی و هنری پیوند یافته اند، مورد بررسی قرار می دهد.از بیست مورد اپونیم مطرح در این مقاله نه مورد (اولیس، هرکول، پان، پروتیوس، سیرنگومیلی، سیکلوپیا، ژیگانتسم، ساتیر، فوبیا) به قهرمانان و خدایان اسطورهای یونان و روم، و شخصیت های ادبی و دیگر آثار هنری نمودهای دیگر اپونیم در حوزه علم پزشکی هستند که در این میان پنج مورد (آلیس در سرزمین عجایب، پیک ویکن، هامپتی دامپتی، آگوچیک و رابین هود) به ادبیات انگلستان  و سه مورد (نفرین اوندین- که البته اصل این داستان یونانی است-، بارون مونشهاوزن، استراو پیتر) به ادبیات آلمان، یک مورد (سندرم لازاروس) به کتاب مقدس، دو مورد به آثار هنری شاهکار داوینچی از ایتالیا (مونالیزا) و آثار پیتر بروگل از هلند ارتباط دارد.اپونیم ها گاه با اساطیر و شخصیت های آثار ادبی و هنری پیوند می یابند که در این میان میزان پیوند اپونیم های بیماری به اساطیر یونان و روم و ادبیات انگلستان و آلمان بیشتر است.