ارزیابی عملکرد داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت بر بهبود نقص استخوانی ران خرگوش

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم برای بازسازی نقص های استخوان ران در خرگوش انجام شد. تاثیر داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم بر فرآیند بهبودی استخوان شکسته شده در نقیصه استخوانی بررسی گردید.  18 خرگوش سفید نر بالغ نیوزیلندی با وزن 3 کیلوگرم مورد مطالعه قرار گرفتند. یک نقص سیلندری با قطر 6×5 میلی متر در استخوان ران خرگوش ها ایجاد شد. حیوانات به سه گروه آزمایشی 3 تایی تقسیم شدند. گروه های آزمایشی پس از ایجاد نقص، شامل شاهد منفی، شاهد مثبت (هیدروکسی آپاتیت) و تیمار (دی اکسید تیتانیوم) بودند. در روزهای 15 و 45 پس از جراحی حیوانات معدوم و از محل نقص استخوانی نمونه برداشته و در فرمالین 10% بافری قرار گرفت. مقاطع 5 میکرومتری پس از رنگ آمیزی عمومی و تریکروم مورد ارزیابی قرار گرفتند. بهبود التهاب در روز 15 و تشکیل استخوان جدید در روز 45 در گروه نانوکامپوزیت از نظر واحد ترمیمی استخوان سازی و کاهش میزان التهاب بهترین بود. داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم عملکرد التام بخش معنی داری در بازسازی نقیصه استخوانی داشت.