گونه شناسی واکنش ها در برابر تکدی: از سیاست کیفری تا سیاست اجتماعی

تکدی به عنوان یک پدیده و رفتار اجتماعی است. واکنش دولت ها در برابر این پدیده متفاوت است و طیف گسترده ای از رویکردها را شامل می شود که از جرم انگاری صرف تا عدم جرم انگاری را در بر می گیرد. قانونگذار در ماده 712 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات 1375)، مطلق ارتکاب این عمل را جرم محسوب نموده است. این در حالی است که جرم انگاری فرآیندی مبتنی بر عقلانیت است و با مدنظر قرار دادن واقعیت های اجتماعی انجام می شود. از این رو ضروری است الگوهای دیگر نیز مورد بررسی قرار گیرد تا از رهگذر آن موضع نظام عدالت کیفری ایران در مواجهه با این پدیده ارزیابی شود. بر این اساس مطالعه تطبیقی واکنش شانزده کشور در قبال این پدیده گویای آن است که چهار کشور ایران، انگلستان، ولز و دانمارک تکدی را مطلقا جرم انگاری کرده؛ هشت کشور فرانسه، آلمان، اسکاتلند، بلژیک، اردن، سنگاپور، ترکیه و سوییس این رفتار را مشروط به شرایطی همچون اخلال در نظم، تهاجمی و آزار دهنده بودن و سوءاستفاده از اطفال و افراد آسیب پذیر جرم محسوب کرده اند و چهار کشور سوید، نروژ، مالزی و کانادا نیز این رفتار را حسب مورد جرم انگاری نکرده یا از آن جرم زدایی کرده اند.