مدلی برای ارتقاء ظرفیت اجرای خط مشی های ایمنی، بهداشت و محیط زیست در صنایع و معادن(مورد مطالعه: معادن و صنایع استان کرمان)

بخشی از موفقیت در اجرای خط مشی ها به ظرفیت اجرای خط مشی بر می گردد چرا که ظرفیت را به عنوان توانایی انجام دادن است.

در این تحقیق به شناسایی عوامل منجر به ارتقاء ظرفیت اجرای خط مشی ها و رابطه علت و معلولی بین آنها پرداخته شده است.

در این پژوهش کاربردی جامعه تحقیق متشکل از15 نفر از خبرگان خط مشی گذاری HSE است که از طریق نمونه گیری غیر تصادفی و هدفمند انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه و پرسشنامه و جهت تحلیل داده ها از تکنیکFMEAو دیمتل فازی استفاده شده است.

شاخص حمایت سازمان در تدوین و اجرای خط مشی های HSE دارای بیشترین و شاخص ایجاد یکپارچگی ساختار سازمانی در ارتباط با HSE دارای کمترین میزان اثرگذاری بر دیگر شاخصهای ارتقای ظرفیت اجرای این خط مشی ها میباشند.

تلاش برای ارتقاء ظرفیت اجرای خط مشی های HSE باید با سرمایه گذاری بیشتر برای ارتقاء کیفی شاخص حمایت سازمان در تدوین و اجرای خط مشی های HSE همراه باشد تا به تقویت شاخصهای دیگر بینجامد. تمرکز بر حضور بادوام خبرگان موثر در حوزه HSE در سازمان و ایجاد ثبات مدیریتی می تواند زمینه ارتقاء ظرفیت اجرای خط مشی های HSE را فراهم آورد.