تبیین جامعه شناختی آسیب های اجتماعی فضای مجازی در بین نوجوانان پسر

با گسترش استفاده از فناوری و اینترنت، توجه و گرایش به فضای مجازی در بین نوجوانان افزایش یافته و به دنبال آن، دچار آسیب های اجتماعی ناشی از این فضا می شوند. هدف از پژوهش حاضر، تبیین جامعه شناختی آسیب های اجتماعی است که در فضای مجازی، نوجوانان پسر شهر تهران را تهدید می کند.
پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش توصیفی - تحلیلی با استفاده از فن پیمایش است. جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر تهران هستند که در گروه سنی 18-16 سال قرار دارند و براساس فرمول کوکران، تعداد 383 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه جمع آوری شده که روایی آن با استفاده از روش منطقی و نظرات کارشناسان آسیب های اجتماعی و فضای مجازی به لحاظ کمیت و کیفیت مورد تایید قرار گرفته است. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS پردازش و با آزمون های کای اسکویر و اسپرمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است.
گمنامی، گروه همالان، ناکامی های فردی و اجتماعی، عدم دل بستگی خانوادگی و محتوای برنامه رسانه ملی با آسیب های اجتماعی رابطه معناداری داشته و با افزایش میزان استفاده از فضای مجازی، میزان آسیب های اجتماعی متوجه نوجوانان شامل سرقت اطلاعات، زورگیری مجازی، خشونت کلامی، خشونت روانی، خشونت مالی و خشونت جنسی افزایش می یابد.
نتایج پژوهش نشان داد که نوجوانان پسر تحت تاثیر استفاده از فضای مجازی، در معرض انواع آسیب های اجتماعی ناشی از این فضا هستند که آموزش و بسترسازی مناسب جهت استفاده بهینه از فضای مجازی از طریق دستگاه های ذی ربط، مسیول و خانواده ها همراه با تقویت استحکام روابط صمیمانه والدین و فرزندان می تواند در مدیریت استفاده مطلوب از فضای مجازی و کاهش آسیب های اجتماعی این فضا موثر واقع شود.