شناسایی چالش های جاری طرح تدبیر در مدارس ابتدایی: رویکرد نظریه داده بنیاد

پژوهش حاضر باهدف شناسایی چالش های  جاری طرح تدبیر در مدارس ابتدایی است.
این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش داده بنیاد انجام گرفت. مشارکت کنندگان شامل خبرگان حوزه مدیریت آموزشی، برنامه ریزی درسی و متخصصان آموزش ابتدایی کشور آشنا به طرح تدبیر بودند که از طریق نمونه گیری هدفمند از نوع ملاک محور انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه ی نیمه ساختار یافته جمع آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. برای تامین روایی و پایایی از معیارهای لینکن و کوبا استفاده شد.
پژوهش نشان دهنده ی بیست و پنج مفهوم محوری و هشت مقوله منتخب است که در قالب مدل پارادیمی شامل ضعف در برنامه محوری و خودارزیابی مدارس به عنوان مقوله‏ ی محوری و شرایط علی (عدم همراهی و مشارکت عوامل طرح، ضعف مدیریتی مدارس، بخشنامه محوری و کمیت گرایی آموزشی)، عوامل زمینه ای (عدم وجود جو حمایتی، ضعف در فرهنگ کار مشارکتی، ضعف در ساختارهای تکنولوژیکی، ساختار متمرکز آموزشی)، شرایط مداخله ای تسهیل گر (خصوصیات فردی، ویژگی های سازمانی و الزامات قانونی)، شرایط مداخله گر محدودکننده (موانع درون سازمانی و برون سازمانی)، راهبردها (بهبود فرهنگ سازمانی و جو مدرسه ای، تغییر نگرش سیاستگذاران، توجه به  توسعه فردی مدیران و معلمان و تمرکززدایی) سازمان یافت.
توجه به طرح تدبیر و اساس آن زمینه رشد حرفه ای مدیران را فراهم می آورد. در اجرای طرح هایی چون تدبیر باید به رویکردهای بومی اجرایی مدارس توجه شود. از رویکردهای مشارکتی در اجرای طرح تدبیر در مدارس استفاده  گردد؛ به گزینش مدیران متخصص و آموزش دیده برای مدارس توجه و الزام شود؛ به رویکردهای جانشین پروری و منتورینگ در آموزش مدیران مدارس توجه بیشتری اعمال گردد.