واکاوی تجارب زیسته راهبران آموزشی از رهبری برنامه درسی در مدارس

هدف پژوهش حاضر شناسایی تجارب زیسته راهبران آموزشی از رهبری برنامه درسی در مدارس بود. این پژوهش بر مبنای رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناسی به روش تحلیل مضمون بود. مشارکت کنندگان شامل افراد خبره و صاحب نظران کلیدی درزمینه رهبری برنامه درسی بود که  به صورت هدفمند مورد مصاحبه های نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. داده ها با 15 نفر به اشباع نظری رسید.  روایی داده ها با بازبینی مجدد فرایند کدگذاری و همچنین چند خبره آشنا با کدگذاری انجام شد. همچنین برای پایایی نیز از ضریب توافق بین کدگذاران استفاده شد که حاصل 3 مصاحبه 82/0 حاصل شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها نیز از روش کدگذاری و از نرم افزار MAXQDA  استفاده شد. بر اساس یافته های حاصل از کدگذاری های مربوط به 15 مصاحبه تعداد  286 مقوله فرعی احصاء گردید که نهایتا مقوله های فرعی یادشده در 7 مقوله اصلی: ارتباط  بین اولیا و همکاران با اداره ، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات ، انعکاس مشکلات آموزشی موجود و تلاش برای رفع آن ها ، توجه به نظریه ساختن گرایی در رهبری برنامه درسی، الگوبرداری از تدریس موفق معلمان، کسب تجربه و رشد و بالندگی و تغییر و اجرای برنامه های درسی به عنوان تجارب زیسته راهبران آموزشی از رهبری برنامه درسی طبقه بندی شدند.  از یافته های پژوهش حاضر می توان  نتیجه گرفت که اداره آموزش وپرورش برای رهبران برنامه درسی دوره های آموزش فن آوری اطلاعات و ارتباطات پیش بینی و اجرا نماید. در منصوب نمودن رهبری آموزشی، برخی تواناییهای رهبری ازجمله تجربه اداری  دخالت داده شود. همچنین لازم است روش های تدریس موفق به کلیه راهبران آموزشی در یک دوره عملی و آموزشی انتقال داده شود تا آنها نیز به نوبه خود تجربیات و آموخته های خود را به همکاران خود انتقال دهند و رهبران آموزشی ضمن کسب تجربه های لازم از بالندگی مطلوبی برخوردار شوند.