تاثیر آموزش به روش سخنرانی و پمفلت بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع 2

دیابت از گروه بیماری های متابولیک و اختلال چند عاملی است که با افزایش مزمن قند خون شناخته شده و به عنوان اپیدمی خاموش نام برده می شود. امروزه مراقبت و کنترل بیماری های مزمن خصوصا دیابت اهمیت ویژه ای داشته به طوری که، به کارگیری برنامه های آموزشی مرتبط با سلامتی برای بیماران یک ضرورت بوده و می تواند کلیه ابعاد زندگی آنها را بهبود ببخشد. این مطالعه باهدف بررسی تاثیر آموزش به روش سخنرانی و پمفلت بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به مرکز آموزشی و درمانی شهرستان قاین انجام گرفته است.

این مطالعه نیمه تجربی بر روی 60 نفر از بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز آموزشی و درمانی شهرستان قاین در سال 1395 انجام گردید که به طور تصادفی با پرتاپ سکه، نمونه ها به دو گروه آموزش از طریق روش پمفلت و سخنرانی تقسیم شدند. از دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و خودمراقبتی به عنوان ابزار در این مطالعه استفاده شد و با استفاده از نرم افزار 16 spss و با آزمون های فیشر، کای اسکویر، تی مستقل و تی زوجی اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که قبل و بعد از مداخله آموزشی، بین دو روش آموزش به روش سخنرانی و پمفلت، میانگین نمره حیطه های رفتارهای خودمراقبتی افراد تفاوت معناداری از نظر آماری نداشتند. اما مداخله آموزشی به صورت مجزا در هر یک از دو گروه، نشان دهنده تفاوت معنی داری در نمره حیطه های رفتارهای خودمراقبتی در قبل و بعد از مداخله آموزشی در آن گروه بود (p<0.001) .

آموزش رفتارهای خودمراقبتی مبتنی بر هر دو روش آموزشی، موجب ارتقای خودمراقبتی در مبتلایان به دیابت نوع 2 شد.