ارزیابی مقدماتی بسته آموزشی فراتشخیصی مبتنی بر مدل طرح واره درمانی، خودشفقتی و تنظیم هیجان در رفتارهای مرتبط با سلامت قلب

پژوهش های کمی مدل های یکپارچه نگر را در بستر بیماری های مزمن از جمله بیماری قلبی- عروقی بررسی کرده اند. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی مقدماتی بسته آموزشی مبتنی بر مدل طرح واره درمانی، خودشفقی و تنظیم هیجان در رفتارهای مرتبط با سلامت قلب بوده است.

تعداد 3 نفر در یک مطالعه آزمایشی تک موردی انتخاب شدند و طی 15 جلسه، بسته آموزشی مبتنی بر مدل پژوهش را دریافت کردند. شرکت کننده ها به مقیاس رفتار سلامت وابسته به قلب (سانگ و همکاران، 2018)، پرسش نامه خودشفقتی (نف، 2003)، پرسش نامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ-S3) و مقیاس تنظیم هیجان (گروس و جان، 2003) پاسخ دادند. داده ها به وسیله تحلیل نموداری و دیداری و شاخص های درصد بهبودی، درصد کاهش و اندازه اثر کوهن تحلیل شد.

یافته ها نشان داد درصد بهبودی شرکت کننده های اول، دوم و سوم در ارزیابی مجدد به ترتیب برابر با 40، 38 و 43 درصد، فرونشانی برابر با 46، 46 و 45 درصد، خودشفقتی برابر با 41، 34 و 41 درصد و رفتارهای مرتبط با سلامت قلب برابر با 32، 33 و 35 درصد بوده است. همین طور درصد کاهش شرکت کننده های اول، دوم و سوم در ارزیابی مجدد به ترتیب برابر با 67، 62 و 76 درصد، فرونشانی برابر با 32، 32 و 31 درصد، خودشفقتی برابر با 68، 51 و 69 درصد و رفتارهای مرتبط با سلامت قلب برابر با 47، 50 و 54 درصد بوده است. اندازه اثر متغیر ارزیابی مجدد برای شرکت کننده اول، دوم و سوم به ترتیب برابر با 91/0-، 79/0- و 80/0-، فرونشانی برابر با 83/0، 91/0 و 93/0، خودشفقتی برابر با 78/0-، 86/0- و 90/0- و رفتارهای مرتبط با سلامت قلب برابر با 83/0-، 75/0- و 87/0- بوده است.

با توجه به نتایج، بسته آموزشی مبتنی بر مدل طرح واره درمانی، تنظیم هیجان و خودشفقتی را می توان در جهت بهبود رفتارهای مرتبط با سلامت قلب به کارگرفت.