نقش میانجی تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین صفات شخصیت مرزی و خودزنی های غیرخودکشی دانشجویان

اگرچه رابطه بین صفات شخصیت مرزی و خودزنی های غیرخودکشی تایید شده است، اما توجه اندکی به عوامل میانجی آن شده است. ازاین رو، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین صفات شخصیت مرزی و خودزنی های غیرخودکشی دانشجویان بود.

این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور در سال 400-1399 بودند. دویست و دو نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی، نمونه پژوهش را تشکیل دادند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. با استفاده از مقیاس شخصیت مرزی، سیاهه خود آسیب رسانی آگاهانه و تعمدی و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان داده ها جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای اس پی اس اس و لیزرل و همچنین روش های همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.

نتایج پژوهش نشان داد راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ناسازگار (خودسرزنشگری، نشخوار فکری، فاجعه نمایی، دیگرسرزنشگری) در رابطه بین صفات شخصیت مرزی و خودزنی های غیرخودکشی دانشجویان نقش میانجی دارند.

بحث و نتیجه گیری: 

بر اساس نتایج پژوهش حاضر افراد دارای صفات شخصیت مرزی به واسطه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ناسازگار خودزنی های غیرخودکشی را تجربه می کنند؛ ازاین رو مداخله های بالینی مرتبط با تنظیم هیجان می توانند نقش مهمی در پیشگیری از خودزنی های غیر خودکشی داشته باشند.