بررسی اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد- شفقت محور بر انعطاف پذیری روان شناختی و خودکارآمدی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور بر انعطاف پذیری روان شناختی و خودکارآمدی زنان مبتلا به ام اس بود. 

در پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 30 زن مبتلا به ام اس در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین و به پرسشنامه های انعطاف پذیری روان شناختی و خودکارآمدی عمومی شرر پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه، تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد شفقت محور قرار گرفتند ولی گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس و نرم افزار26  SPSS  استفاده شد. 

یافته ها نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد و شفقت محور، باعث انعطاف پذیری روان شناختی و افزایش خودکارآمدی در گروه درمان در پس آزمون نسبت به پیش آزمون شده است. در مرحله پیگیری درمان منجر به انعطاف پذیری روان شناختی شده اما در خودکارآمدی زنان مبتلا به ام اس تاثیری نداشته است.

بحث و نتیجه ‏گیری: 

با توجه به یافته ها نتیجه گرفته شد که، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و شفقت محور، بر انعطاف پذیری روان شناختی و افزایش خودکارآمدی زنان مبتلا به ام اس موثر است.