الگوی ساختاری تاثیر سلامت معنوی و حمایت اجتماعی بر رفتار خودمراقبتی بیماران قلبی- عروقی باتوجه به نقش میانجی سرمایه روانی

بیماری های قلبی جنبه های مختلف کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهند. هدف پژوهش حاضر، تعیین الگوی ساختاری تاثیر سلامت معنوی و حمایت اجتماعی بر رفتار خودمراقبتی بیماران قلبی عروقی باتوجه به نقش میانجی سرمایه روانی بود.

پژوهش حاضر همبستگی و از نوع مدل تحلیل مسیر بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی بیماران قلبی عروقی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان قم تشکیل دادند که از بین آن ها دویست نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه سرمایه روان شناختی (لوتانز و جنسن، 2007)، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چندبعدی (زیمت و همکاران، 1988)، پرسش نامه سلامت معنوی (الیسون، 1983) و پرسش نامه اروپایی رفتار مراقبت از خود در بیماران نارسایی قلبی (جاراسما و همکاران، 2003) جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر و نرم افزارهای AMOS نسخه 22 و SPSS نسخه 22 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها در این پژوهش، 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج مشخص کرد، حمایت اجتماعی (0٫17=β، 0٫013=p) و سلامت معنوی (0٫21=β، 0٫002=p) دارای اثر مستقیم بر سرمایه روانی است؛ همچنین حمایت اجتماعی (0٫19=β، 0٫006=p) و سلامت معنوی (0٫15=β، 0٫025=p) اثر مستقیم بر رفتار مراقبتی دارد و سرمایه روانی (0٫17=β، 0٫013=p) دارای اثر مستقیم بر رفتار مراقبتی است. شاخص های نکویی برازش محاسبه شده 0٫067=RMSEA و 0٫98=AGFI روابط بین حمایت اجتماعی، سرمایه روانی، سلامت معنوی و رفتارهای خودمراقبتی نشان داد، سرمایه روانی نقش میانجی در رابطه بین سلامت معنوی و حمایت اجتماعی با رفتارهای خودمراقبتی دارد.

نتایج نشان داد، حمایت اجتماعی ادراک شده ضمن داشتن رابطه مستقیم و معنا دار با رفتار مراقبتی در بیماران قلبی عروقی، به صورت غیرمستقیم نیز با افزایش سرمایه های روان شناختی این بیماران سبب بهبود رفتار مراقبتی آن ها می شود.