تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اجتناب شناختی و صمیمیت زناشویی در زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی

اختلال وسواس فکری-عملی، چالشی جدی برای بیماران و نیز سیستم خانوادگی ایجاد می کند و حوزه های مختلفی از زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اجتناب شناختی و صمیمیت زناشویی در زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی بود.

پژوهش حاضر کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی زنان متاهل مبتلا به وسواس فکری-عملی مراجعه کننده به کلینیک های منطقه هشت شهر تهران در شش ماه نخست سال 1398 تشکیل دادند. تعداد سی زن داوطلب واجد شرایط به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. جلسات شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی سیگال و همکاران (2018) به مدت هشت جلسه شصت دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد؛ درحالی که افراد گروه گواه، مداخله درمانی مذکور را دریافت نکردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس وسواس فکری-عملی مادزلی (گودمن و همکاران، 1989)، مقیاس اجتناب شناختی (سکستون و دوگاس، 2009) و مقیاس صمیمیت زناشویی (واکر و تامسون، 1983) بود. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنا داری 0٫05=α استفاده شد.

پس از مداخله، نمرات اجتناب شناختی در گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه به طور معنا داری کاهش یافت (0٫001>p). همچنین نمرات صمیمیت زناشویی افزایش پیدا کرد (0٫001>p).

باتوجه به یافته های این پژوهش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش اجتناب شناختی و افزایش صمیمیت زناشویی زنان مبتلا به وسواس فکری-عملی موثر است.