تعیین اثربخشی آموزش سرسختی روان شناختی بر کیفیت زندگی و اضطراب فراگیر دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول

اضطراب فراگیر از اختلالات اضطرابی بسیار شایع مشاهده شده در جمعیت عمومی و مراکز بالینی است که کیفیت زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی آموزش سرسختی روان شناختی بر کیفیت زندگی و اضطراب فراگیر دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول بود.

طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر سرایان در سال تحصیلی 1399-1398 تشکیل دادند. سی دانش آموز مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر واجد شرایط داوطلب به صورت دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (پانزده نفر) و گواه (پانزده نفر) تخصیص یافتند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه هفتگی، آموزش سرسختی روان شناختی مدی (2008) را دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ آموزشی ارایه نشد. مقیاس کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (2000) و مقیاس اضطراب فراگیر (اسپیتزر و همکاران، 1992) توسط همه آزمودنی ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش با نرم افزار SPSS نسخه 24 و تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنا داری0٫05=α صورت گرفت.

نتایج نشان داد، پس از تعدیل نمرات پس آزمون بر نمرات پیش آزمون میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه به طور معنا داری افزایش پیدا کرده است (0٫001>p)؛ همچنین میانگین نمرات اضطراب فراگیر به طور معنا داری کاهش یافته است (0٫001>p).

براساس نتایج پژوهش، آموزش سرسختی روان شناختی بر افزایش کیفیت زندگی و کاهش اضطراب فراگیر دانش آموزان موثر است؛ بنابراین توصیه می شود، به آموزش سرسختی روان شناختی به عنوان درمان مکمل و همراه با مهارت های زندگی در قالب کارگاه های آموزشی برای دانش آموزان بهنجار پرداخته شود.