مقایسه اضطراب، استرس و افسردگی مبتلایان به دیابت نوع 2 قبل و بعد از همه گیری بیماری کووید-19 با در نظر گرفتن حمایت اجتماعی ادراک شده: مطالعه قند و لیپید تهران

همه گیری بیماری کووید-19 و به دنبال آن محدودیت های اعمال شده و مشکلات همراه با آن در دسترسی به خدمات پزشکی، می تواند بر سطح اضطراب، استرس و افسردگی بیماران مبتلا به دیابت تاثیر بگذارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر همه گیری کووید-19 بر حالات هیجانی این بیماران انجام شد. 318 نفر از مبتلایان به دیابت نوع 2، که در فاصله سال  های 1397 تا 1399 در مطالعه قند و لیپید تهران شرکت کرده بودند، وارد مطالعه حاضر شدند. داده های حمایت اجتماعی ادراک شده و حالات هیجانی قبل و پس از همه گیری کووید-19، به ترتیب با استفاده از مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS) و مقیاس 21 گوی ه ای افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) جمع آوری و با استفاده از آزمون های t زوجی و اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. میانگین نمره کل حمایت اجتماعی ادراک شده قبل و بعد از شیوع بیماری کووید 19 تفاوت معنی داری نداشت. مقایسه نمرات زیرمقیاس های حمایت اجتماعی ادراک شده حاکی از افزایش معنی دار حمایت اجتماعی ادراک شده از طرف خانواده (0/013=p) و کاهش معنی دار حمایت اجتماعی ادراک شده از طرف دوستان (0/039=p) در زنان و افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده از طرف دیگران مهم در هر دو گروه زنان (0/019=p) و مردان (0/045=p) بود. مقایسه نمرات حالات هیجانی قبل و بعد از شیوع بیماری کووید-19 نشان داد؛ در مدل تعدیل شده نمرات اضطراب و استرس بعد از شیوع بیماری کووید-19 در زنان کاهش معنی دار یافته است. نمرات اضطراب و استرس در مردان و نمرات افسردگی در هر دو جنسیت تفاوت معنی داری نداشت. بعد از همه گیری بیماری کووید-19، سطوح اضطراب و استرس در زنان کاهش یافته است که می تواند ناشی از بهبود حمایت اجتماعی دریافت شده از طرف خانواده و متعاقبا کاهش نگرانی های مرتبط با دیابت در زنان مبتلا به این بیماری باشد.