اثر 8 هفته تمرین تناوبی شدید و عصاره زالزالک بر میزان پروتئین های PGC-1α و TFAM عضله نعلی در رت‫های سالمند

حفظ ظرفیت بیوژنز میتوکندری در دوران سالمندی یک عامل کلیدی جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری های وابسته به سالمندی به شمار می رود. هدف از این مطالعه تعیین اثر 8 هفته تمرین تناوبی شدید و دریافت عصاره زالزالک بر بیان پروتیین های فعال کننده گیرنده تکثیری گامای پراکسی زوم (PGC-1α) و عامل نسخه برداری A میتوکندریایی (TFAM) در عضله نعلی رت های سالمند بود.

36 سر رت سالمند به صورت تصادفی در چهار گروه (هر گروه 9 سر) کنترل، تمرین، عصاره و تمرین+ عصاره (ترکیبی) تقسیم شدند. پروتکل تمرین تناوبی شدید شامل اجرای 6 تا 9 ست 5 دقیقه ای دویدن بود که 4 دقیقه آن با سرعت 16 متر/دقیقه و یک دقیقه پایانی هر ست با سرعت 25 متر/دقیقه با رعایت اصل اضافه بار اجرا شد. در طی مداخله، مقدار 100 میلی گرم بر کیلوگرم در روز عصاره زالزالک به رت های گروه های دریافت عصاره و ترکیبی داده شد. سطح پروتیین های PGC-1αو TFAM در عضله نعلی با روش وسترن بلات اندازه گیری شد.

مقادیر پروتیین PGC-1α پس از 8 هفته به ترتیب در گروه های ترکیبی، تمرین تناوبی و سپس گروه عصاره به‫طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود. مقادیر پروتیین TFAMپس از 8 هفته، در گروه عصاره به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل و در گروه های تمرین و ترکیبی بالاتر از سایر گروه ها بود (0/05>p).

به نظر می رسد که اجرای تمرین تناوبی به همراه دریافت عصاره زالزالک در مقایسه با سایر مداخله ها به تنهایی، رویکرد کارآمدتری برای بهبود ظرفیت اکسایشی میتوکندریایی است.