تاثیر مدیریت تلفیقی مصرف کودهای آلی و زیستی بر کمیت و کیفیت اسانس گشنیز (Coriandrum sativum L.)

این تحقیق به منظور بررسی اثر مصرف کودهای آلی و زیستی بر کمیت و کیفیت اسانس گیاه دارویی گشنیز انجام گردید.

آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با دوازده تیمار و سه تکرار در شهرستان تهران در سال 1398 اجرا شد. تیمارها شامل 1- ورمی کمپوست (10 تن در هکتار)، 2- نیتروکسین، 3- بیوسوپرفسفات، 4- بیوسولفور، 5- ورمی کمپوست + نیتروکسین، 6- ورمی کمپوست + بیوسوپرفسفات، 7- ورمی کمپوست + بیوسولفور، 8- نیتروکسین + بیوسوپرفسفات، 9- نیتروکسین + بیوسولفور، 10- بیوسوپرفسفات + بیوسولفور، 11- کود شیمیایی و 12- شاهد (عدم مصرف کود) بودند.

نتایج نشان داد که تیمارها تاثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه داشتند به طوری که بیشترین عملکرد خشک پیکره رویشی (3833/3 کیلوگرم در هکتار) در تیمار تلفیقی 10 تن ورمی کمپوست و نیتروکسین، بیشترین عملکرد دانه (1297/5 کیلوگرم در هکتار) و میزان لینالول در اسانس (89/53 درصد) در تیمار تلفیقی نیتروکسین و بیوسوپرفسفات و بیشترین میزان اسانس در دانه (0/32 درصد) و عملکرد اسانس (2/89 کیلوگرم در هکتار) در تیمار نیتروکسین حاصل گردید. هم چنین بیشترین میزان گاماترپینن در اسانس (5/29 درصد) در تیمار بیوسوپرفسفات و بیشترین میزان ژرانیل استات (8/69 درصد) و میزان دودسنال در اسانس (4/94 درصد) در تیمار کود شیمیایی بدست آمد.

به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد کودهای آلی و زیستی، نقش بارزی در افزایش عملکرد و کمیت و کیفیت اسانس گیاه دارویی گشنیز داشتند.