تاثیر کاربرد سلنیوم بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و درصد روغن دو رقم گلرنگ تحت شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی سلنیوم بر اجزای عملکرد دانه و روغن ارقام گلرنگ تحت تنش خشکی،آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 93-1392 در محلات انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری (در سه سطح آبیاری طبق عرف منطقه، قطع آبیاری درمرحله تشکیل طبق و قطع آبیاری در مرحله گرد افشانی) به عنوان فاکتور اصلی، کاربرد سلنیوم (در سه مقدار 0، 20 و 40 گرم در هکتار) و دو رقم گلرنگ (سینا و محلی اصفهان) به عنوان فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شدند.نتایج نشان داد خشکی باعث کاهش ارتفاع بوته، سطح برگ، عملکرد و اجزای عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن ارقام گلرنگ گردید. قطع آبیاری در مرحله گرده افشانی منجر به بیشترین کاهش عملکرد دانه و عملکرد روغن بترتیب به میزان 6/31 و 7/39 درصد در مقایسه با آبیاری کامل گردید. بیشترین عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد روغن در آبیاری کامل و کاربرد40 گرم در هکتار سلنیوم و به ترتیب به میزان 3987، 9514 و 609 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. کاربرد سلنیوم در تیمارهای قطع آبیاری باعث کاهش معنی داراثرات خشکی بر اجزای عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد روغن شد. رقم محلی اصفهان دارای بالاترین تعداد طبق بارور در بوته، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد روغن بود. بنابراین می توان با کاربرد 40 گرم در هکتار سلنیوم و کاشت رقم محلی اصفهان، ضمن کاهش اثرات خشکی، در شرایط بدون تنش هم افزایش عملکرد دانه و روغن را به دست آورد.