روش های بهبود مقاومت بتن در مقابل حملات سولفاتی (مطالعه موردی)

هدف این مطالعه ارزیابی تخریب بتن، با در نظر گرفتن حملات سولفاتی و ارایه رویکرد مناسب برای مقابله با این پدیده است. اثرات شرایط رویارویی، مانند غلظت محلول، دما، و شرایط غوطه وری، نوع سیمان و نسبت آب به سیمان مورد بررسی قرار گرفتند. به علاوه نشان داده شده است که مواد سیمانی مکمل و سیمان پرتلند معمولی با بهبود خواص ملات هیدراته شده، حمله خارجی سولفاتی را کاهش می دهند. این مطالعه یک بررسی جامع از عملکرد بهبودی خاکستر بادی ، سرباره، دوده ی سیلیس و متاکایولین در برابر حمله سولفاتی را نیز ارایه می کند. نرخ جایگزینی بیش از 10 درصد خاکستر بادی، بیش از 20 درصد سرباره، 3-20 درصد دوده سیلیس و 5-25 درصد متاکایولین برای بهبود مقاومت در برابر حمله سولفاتی در سولفات سدیم یافت شده است. افزایش نرخ دوز باعث بهبود عملکرد کلی برای همه ی SCM ها به جز دوده ی سیلیس و خاکستر بادی رده ی C می شود. در سولفات منیزیم، در نرخ های جایگزینی بالاتر، عملکرد برای متاکایولین و دوده سیلیس ضد و نقیض است همانطور که با افزایش انبساط نسبت به یک کنترل نشان داده شده است. به طور کلی، خاکستر بادی، سرباره، دوده سیلیس و متاکایولین می توانند در کاهش حمله سولفات موثر باشند، اما عملکرد آن ها به نرخ جایگزینی، قرار گیری در معرض کاتیون سولفات و خواص شیمیایی و فیزیکی آن ها بستگی دارد.