اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر انعطاف پذیری شناختی و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو: یک مطالعه نیمه تجربی

 سلامت جسمی و روانی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو با انعطاف پذیری شناختی و کیفیت زندگی در آنان ارتباط دارد. لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر انعطاف پذیری شناختی و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.

 این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو کانون جهان دیدگان شیراز (ایران) در سال 1401 بودند که از میان آن ها 30 نفر با شرایط ورود به پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در گروه آزمون و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو با فرم جمعیت شناختی، پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمون تحت مداخله 10 جلسه 75 دقیقه ای آموزش مهارت های زندگی قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. داده ها با استفاده از آنالیز کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد.

 نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی تاثیر معناداری بر افزایش میانگین نمره انعطاف پذیری شناختی (69/15=F، 001/0>P) و افزایش میانگین نمره کیفیت زندگی (18/52=F، 001/0>P) سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو دارد.

 مطالعه حاضر نشان داد که آموزش مهارت های زندگی می تواند منجر به افزایش انعطاف پذیری شناختی و کیفیت زندگی در سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو گردد. لذا به کارگیری این روش ساده، مفید و کم هزینه توسط متخصصان بهداشت روان در سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو پیشنهاد می شود.