تدوین مدل اضطراب کرونا بر اساس عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی گری تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان پزشکی: یک مطالعه توصیفی

 اضطراب ناشی از کرونا موجب پدید آمدن طبقه خاصی از اضطراب ها شده که از این بیماری فراگیر نشات گرفته و ویژگی های روان شناختی بشر را به چالش کشیده است. لذا مطالعه حاضر به تدوین مدل اضطراب کرونا بر اساس عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی گری تنظیم شناختی هیجان پرداخته است.

 این مطالعه از نوع توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود که در سال تحصیلی 1401-1400 مشغول به تحصیل بودند. بر اساس ملاک ورود 350 دانشجوی پزشکی به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و مقیاس اضطراب کرونای Ghobadian، پرسش نامه عدم تحمل بلاتکلیفی Freeston و همکاران و پرسش نامه تنظیم شناختی-هیجانی Garnefski و همکاران را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد.

 نتایج نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان می توانند رابطه بین عدم تحمل بلاتکلیفی با اضطراب کرونا را میانجی گری کنند (481/0=Beta). به عبارت دیگر، عدم تحمل بلاتکلیفی از طریق راهبردهای مثبت (721/0-=Beta) و منفی (321/0-=Beta) تنظیم شناختی هیجان، میزان اضطراب کرونا را در دانشجویان پزشکی پیش بینی می کند (001/0>P).

 یافته های مطالعه حاضر نشان داد در اضطراب کرونا عوامل روان شناختی مانند راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و عدم تحمل بلاتکلیفی دخیل هستند. به عبارت دیگر، عدم تحمل بلاتکلیفی دانشجویان افزایش و راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان کاهش اضطراب کرونا را پیش بینی می کنند.