تحلیلی بر نقش محمدبن عثمان در سامان دهی شیعیان امامی در غیبت صغرا

«محمدبن عثمان» دومین وکیل و از ارکان وکلای چهارگانه در غیبت صغرا و واسطه میان امام مهدی(عج) با شیعیان در این دوره بوده است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سیوال است که محمدبن عثمان در مواجهه با مشکلات امامیه در غیبت صغرا چه اندازه و چگونه اثر گذار بوده است؛ دورانی که امامیه از طرفی نخستین بار با بحران دوره غیبت امام خود و از سوی دیگر، با انواع مشکلات اجتماعی مواجهه بوده؛ به طوری که از هر سو کیان امامیه مورد تهاجم بوده است. مقاله پیش رو با روش کتابخانه ای و تحلیل داده های تاریخی به بررسی زندگی محمدبن عثمان در این دوره توجه دارد و این مهم تبیین شده است که محمدبن عثمان با ارتباط مستمر با امام مهدی(عج)، رفتاری متناسب با شیون مختلف امامیه داشته که یکی از مهم ترین مولفه های آن در زمینه سازمان وکالت بوده است. وی در گرفتن نامه ها و وجوهات شرعی از شیعیان و رساندن آن ها به امام و هزینه کرد آن به دستور امام و برخورد با مدعیان وکالت و برخی از وکلای متمرد نقش ویژه ای داشته است.