رابطه شیوه های تولید محتوا و تدریس آنلاین و آفلاین اساتید با رضایت دانشجویان از آموزش های الکترونیکی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه شیوه های تولید محتوا و نحوه تدریس آنلاین و آفلاین اساتید با رضایت دانشجویان از آموزش های الکترونیکی صورت گرفت. روش پژوهش توصیفی و پیمایشی بوده است. جامعه ی آماری همه دانشجویان کارشناسی عضو کلاس های آنلاین و آفلاین دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 1399-1400 به تعداد 10 هزار نفر بوده که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 375 نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته 39 سوالی استفاده شد. روایی پرسشنامه به شکل صوری بوسیله متخصصین مورد تایید قرار گرفت و نتیجه آزمون آلفای کرونباخ پایایی 95/0 به دست آمد. آزمون های استنباطی رگرسیون، تی تک نمونه ای، پیرسون، تی مستقل و واریانس یک راهه جهت تجزیه و تحلیل استفاده شد. نتایج نشان داد دانشجویان از آموزش مجازی در حد متوسط رضایت داشتند و بین رضایت دانشجویان از آموزش مجازی با تدریس آنلاین و آفلاین رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین رضایت از آموزش مجازی از منظر جمعیت شناختی (جنسیت، محل سکونت، ترم تحصیلی و رشته تحصیلی) تفاوت معناداری مشاهده نشد. بین شیوه تولید محتوای الکترونیکی استاد با رضایت دانشجویان از آموزش الکترونیکی رابطه معنادار و مثبت وجود داشت. با توجه به نتایج، استفاده از آموزش الکترونیکی به شیوه آنلاین در راستای رضایت بیشتر دانشجویان می-تواند یکی از دغدغه های اصلی مدیران سازمان های آموزشی باشد و یکی از روش های جلب رضایت و کیفیت آموزش دانشگاه، توجه به آموزش شیوه های تولید محتوا در بین اساتید است.