بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش خود مراقبتی از طریق تلفن همراه با روش آموزش چهره به چهره بر رفتارهای مراقبتی بیماران تالاسمی ماژور

امروزه آموزش خود مراقبتی در بیماران تالاسمی ماژور می تواند رفتارهای مراقبتی را در آن ها را ارتقا دهد. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه ی اثربخشی دو روش آموزش از طریق تلفن همراه با آموزش چهره به چهره بر رفتارهای مراقبتی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بود.

مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی و با مشارکت 58 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور در مرکز کولیز بیمارستان مطهری شهرستان جهرم در سال 1399 انجام گردید. بیماران به صورت تخصیص تصادفی (به وسیله نرم افزار آماری  SAS) به سه گروه (دو گروه 19 نفره و یک گروه 20 نفره) شامل گروه آموزش از طریق تلفن همراه، آموزش چهره به چهره و گروه کنترل تقسیم شدند. آموزش به گروه ها به مدت 2 ماه طول کشید. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه خود مراقبتی محقق ساخته بود که قبل از آموزش، بلافاصله و یک ماه بعد توسط بیماران تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و نرم افزار spss نسخه 21 تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنا داری در تجزیه و تحلیل آماری (05/0>p) در نظر گرفته شد.

قبل از مداخله، اختلاف معنی داری بین میانگین نمرات رفتارهای مراقبتی گروه های مداخله و کنترل وجود نداشت (638/0 =p) ، اما بعد از مداخله و یک ماه بعد افزایش معنی داری در میانگین نمرات رفتارهای مراقبتی در گروه های مداخله مشاهده گردید (05/0>p)، اما تفاوت معنی داری در میانگین نمرات رفتارهای مراقبتی بعد از مداخله و یک ماه پس از آن در بین گروه های مداخله وجود نداشت (613/0=p).

این مطالعه بیانگر تاثیر مثبت و برابر آموزش چهره به چهره و آموزش از طریق تلفن همراه بر رفتارهای مراقبتی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بود. لذا پیشنهاد می شود از هر یک از روش های آموزشی مذکور و یا ترکیبی از دو روش یاد شده در آموزش به بیماران تالاسمی استفاده شود.